Το φιάσκο του ανασχηματισμού

Αν δεν είχε συμβεί το πρωτοφανές επεισόδιο Αποστολάκη, θα συζητούσαμε ίσως για έναν ανασχηματισμό δεξιάς στροφής, με την υπουργοποίηση και του τρίτου βουλευτή της Αγίας Τριάδας του ΛΑΟΣ και το πέταγμα σαν στυμμένη λεμονόκουπα του υπουργού Προστασίας του Πολίτη. Θα επισημαίναμε αντιφάσεις λόγων και πραγματικότητας, όπως ότι σε κάθε ανασχηματισμό η «επιτελική» κυβέρνηση, ήδη μεγαλύτερη από κάθε άλλη του ΣΥΡΙΖΑ, φουσκώνει ακόμη περισσότερο για να χωρέσει κάθε «φυλή» της Νέας Δημοκρατίας, ανακυκλώνοντας υφυπουργούς και εξωκομματικούς. Θα θαυμάζαμε τα παράδοξα της απομάκρυνσης υπουργών επικεφαλής τομέων, για τους οποίους η κυβέρνηση θριαμβολογεί, όπως ο τουρισμός και η υγεία. Γιατί, καλά, ο κύριος Κικίλιας «ζήτησε να ξεκουραστεί». Ο κύριος Κοντοζαμάνης, που είχε το σύνολο της νομοθετικής πρωτοβουλίας, και αυτός κουρασμένος ήταν; Πιο προσεκτικοί αναλυτές θα είχαν βρει την κοινοβουλευτική ερώτηση που είχε υποβάλει ο νέος υπουργός Υγείας μαζί τον κ. Α. Γεωργιάδη στις 26-1-2011, με την οποία έθεταν ζήτημα παρενεργειών του εμβολίου κατά του ιού Η1-Ν1, «ενόψει και του ότι δεν είχε δοκιμαστεί επαρκώς», ανιχνεύοντας εκλεκτικές συγγένειες με τα σύγχρονα επιχειρήματα των αντεμβολιαστών. Με πολλούς από αυτούς είχαν συναντηθεί άλλωστε – και χαρίεντες φωτογραφιστεί – στις πορείες των «Μακεδονομάχων».