Οταν ήμουν νέος, πριν από κάτι αιώνες δηλαδή, στο ερώτημα «Θεοδωράκης ή Χατζιδάκις» δεν δυσκολευόμουν να διαλέξω τον πρώτο. Ηξερα βέβαια κυρίως τα επαναστατικά του τραγούδια. Κι επειδή πίστευα ότι κάπως έτσι αλλάζει ο κόσμος, με τα πλήθη να ενώνονται σαν μια γροθιά και να τραγουδάνε, εκείνα τα τραγούδια με συνέπαιρναν. Θυμάμαι τον Μίκη στη συγκλονιστική συναυλία στο Καραϊσκάκη τον Οκτώβριο του 1974 να διευθύνει τον Καλογιάννη και τη Φαραντούρη, κι ύστερα να στρέφεται προς το πλήθος και να δίνει τον τόνο στο μαζικό σύνθημα «Δώστε – τη χούντα – στο – λαό!». Τι θα γινόταν αν μας έδιναν τη χούντα δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή