Η «υπόθεση Αποστολάκη» δεν συνιστά μόνο ένα πολιτικό φιάσκο, όπως ορθώς προβλήθηκε. Είναι και μια απόδειξη υποχώρησης των θεσμών, σχεδόν ταπείνωσής τους, μπροστά σε μικροκομματικές και «επικοινωνιακές» σκοπιμότητες. Δεν είναι η πρώτη ασφαλώς φορά, ούτε η πιο σημαντική, αλλά αποκτά σημασία γιατί έρχεται σε μια διπλά ακατάλληλη στιγμή, καθώς η κυβέρνηση επιχειρούσε ένα νέο ξεκίνημα και ο τόπος είχε ανάγκη από χαμήλωμα των τόνων και εστίαση στα σοβαρά και δύσκολα που έχουμε μπροστά μας. Ετσι, η πολιτικο-θεσμική αυτή ήττα μπορεί να σημάνει μια καμπή, όχι προς το καλύτερο, και στην κυβερνητική πορεία και στη συλλογική προσπάθεια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή