Το θαύμα του ταμείου

Καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές, δυο μέρες προτού δημοσιευθούν στο σαββατιάτικο φύλλο της εφημερίδας, ο Ανθρωπος του Θεού της Γελένα Πόποβιτς έχει ήδη συντελέσει το ταμειακό του θαύμα. Μέσα στο πρώτο πενθήμερο προβολής του προσεγγίζει τα 80.000 εισιτήρια και συνεχίζει τη θριαμβευτική του πορεία ακάθεκτος. Οι κακόπιστοι θα μπορούσαν φυσικά να αντιτείνουν ότι εάν διαιρέσεις αυτές τις δεκάδες χιλιάδες των θεατών με τις εκατόν δεκαεπτά αίθουσες όπου προβλήθηκε πανελλαδικά (ίσως η μόνη ταινία αυτού του είδους που έτυχε ποτέ τόσο ευρείας διανομής) το αποτέλεσμα δεν ηχεί ιδιαίτερα συγκλονιστικό, αλλά και πάλι δείχνουν να παρακάμπτουν ότι μιλάμε για μία από τις στατιστικά χειρότερες εβδομάδες διαχρονικά, μια εβδομάδα που και χωρίς την πανδημία, πόσω μάλλον με την πανδημία στο σβέρκο, οι αιθουσάρχες συνήθως βλέπουν θεατή με το κιάλι. Προκειμένου να συντελεστεί αυτό το θαύμα συνέβαλαν και μια σειρά από μικρότερα θαύματα, δευτερεύοντα μεν αλλά όχι ελάσσονος βεληνεκούς, όπως το θαύμα του Μίκι Ρουρκ που αναγράφεται στις αφίσες της ταινίας ως o ένας από τους τρεις πρωταγωνιστές, μαζί με τον Αρη Σερβετάλη και τον Αλεξάντερ Πετρόφ, ενώ η παρουσία του στο φιλμ δεν υπερβαίνει τα τέσσερα λεπτά σκάρτα. Αυτό όμως δεν είναι θαύμα του Αγίου Νεκτάριου. Είναι θαύμα της Feelgood.