Την παραμονή του τελικού της σκυταλοδρομίας στα 4χ100 μικτής, ο Μαρκ Σπιτς ήταν σκεπτικός. «Μήπως να το αποφύγω και να μην κατέβω, ώστε να μείνω με τα έξι χρυσά μετάλλια στα χέρια μου» είχε αναρωτηθεί, αλλά τελικά όπως ομολόγησε αργότερα: «Οταν το σκέφτηκα καλύτερα, διαπίστωσα ότι δεν θα μάθαινα ποτέ αν θα πετύχαινα το απόλυτο, αν δεν αγωνιζόμουν. Ετσι αποφάσισα να πέσω και στο 7ο αγώνισμα, κατακτώντας έτσι το 7ο χρυσό μου μετάλλιο. Εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκα, όμως τα πράγματα ίσως να ήταν πολύ διαφορετικά αν δεν κατάφερνα να κερδίσω».

Σαν σήμερα, στις 4 Σεπτεμβρίου του 1972 στο Ολυμπιακό κολυμβητήριο του Μονάχου, ο αμερικανός κολυμβητής Μαρκ Σπιτς γράφει ιστορία πετυχαίνοντας το απόλυτο 7/7 κατακτήσεις χρυσών μεταλλίων σε όλους τους τελικούς κολύμβησης που έλαβε μέρος.

Τελευταίο αγώνισμα η σκυταλοδρομία 4χ100 μικτή και οι ΗΠΑ παίρνουν την πρώτη θέση με παγκόσμιο ρεκόρ (3.48.16). Οι υπόλοιποι συναθλητές του τον σηκώνουν στα χέρια και κάνουν τον γύρο του θριάμβου στο κολυμβητήριο. Ο τρομερός αυτός κολυμβητής, κατέκτησε επτά χρυσά μετάλλια σε ισάριθμους τελικούς και σε όλους σημείωσε παγκόσμιο ρεκόρ! Είτε μόνος του, στα ατομικά αγωνίσματα (100 και 200 ελεύθερο, 100 και 200 πεταλούδα) όσο και με τους συμπαίκτες του στις σκυταλοδρομίες (4χ100 ελεύθερο, 4χ200 ελεύθερο και 4χ100 μικτή).

Τέσσερα χρόνια πριν, στο Μεξικό το 1968, είχε κατακτήσει δύο χρυσά στις σκυταλοδρομίες (4χ100 και 4χ200 ελεύθερο), ένα ασημένιο στα 100 πεταλούδα και ένα χάλκινο στα 100 μέτρα ελεύθερο, αλλά ο τελικός που τον «σημάδεψε» ήταν τα 200 πεταλούδα (ήταν το πιο δυνατό του στυλ κολύμβησης) όπου ήρθε τελευταίος (8ος).

Εκείνη τη μέρα έδωσε την υπόσχεση στον εαυτό του ότι στους επόμενους Ολυμπιακούς Αγώνες θα κυνηγήσει όσα περισσότερα χρυσά μετάλλια μπορεί όπως και έκανε ο μυστακοφόρος (σήμα κατατεθέν του το μουστάκι) κολυμβητής. Το 2008 στο Πεκίνο ο Μάιλ Φελπς πήρε 8 χρυσά σε ισάριθμους τελικούς.

Ο Σπιτς θα μπορούσε να συνεχίσει και σε επόμενες Ολυμπιάδες, αλλά η περίφημη φωτογράφιση που έκανε αμέσως μετά τους αγώνες για το περιοδικό «Stern» με τα επτά χρυσά μετάλλια κρεμασμένα στον λαιμό του, του στοίχισε την καριέρα (θεωρήθηκε επαγγελματίας και του απαγορεύτηκε να συμμετάσχει στους αγώνες του Μόντρεαλ το 1976).

Ομως εξασφαλίστηκε οικονομικά από αυτή τη φωτογράφιση καθώς εκτός από τις 50.000 λίρες που πήρε, είχε και εμπορική εκμετάλλευση του 50% των δικαιωμάτων της φωτογραφίας για πάντα.

Δυστυχώς την επομένη του 7ου χρυσού του μεταλλίου, είχαμε την τρομοκρατική ενέργεια του Μαύρου Σεπτέμβρη που στοίχισε τη ζωή σε 11 ισραηλινούς αθλητές και όλα επισκιάστηκαν.