Το νομοσχέδιο ψηφίστηκε την Παρασκευή μόνο από τους βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Δεν ήταν ωστόσο από εκείνα που έχουν όλα τα φόντα ώστε να βρεθούν στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης – παρότι πληρούσε αρκετές από τις ιδεολογικές προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο. Η κυβέρνηση προώθησε την αυστηροποίηση του ήδη αυστηρού νομικού πλαισίου για επιστροφές και απελάσεις και θέλησε – κατά τα υπουργικά λεγόμενα – να ενισχύσει τη φύλαξη των συνόρων, ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση διάβασε στο άρθρο 40 την ποινικοποίηση της διάσωσης προσφύγων από αλληλέγγυους, η οποία τελικά αποκλείει από τη διάσωση και τους ιδιώτες ιδιοκτήτες σκαφών, «όπως προβλέπουν το Δίκαιο της Θάλασσας και η ανθρωπιά». Μέχρι και το Συμβούλιο της Ευρώπης, διά στόματος της επιτρόπου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του, αντιτάχθηκε επειδή το σχέδιο νόμου «θα έθετε σοβαρά προσκόμματα στο έργο που επιτελούν ΜΚΟ στη θάλασσα, το οποίο σώζει ζωές, και στη δυνατότητά τους να παρακολουθούν για πιθανές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Αιγαίο». Παρεμπιπτόντως, στο Στρασβούργο δεν πέρασε απαρατήρητη η προσθήκη της συγκεκριμένης διάταξης αφού τελείωσε η δημόσια διαβούλευση.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή