Συγκρίνοντας τ’ ασύγκριτα

Συγκρίνοντας τ’ ασύγκριτα

Την περασμένη Πέμπτη έφυγε ο Μίκης Θεοδωράκης κλείνοντας, έστω και τυπικά, μια εποχή πνευματικής και καλλιτεχνικής ακμής για τη χώρα μας. Την ίδια μέρα τα ξημερώματα, σκοτώθηκε, ύστερα από σφοδρή σύγκρουση του πολυτελούς αυτοκινήτου του, ο δημοφιλής 34χρονος καλλιτέχνης της τραπ Mad Clip. Αν συνδέει κάτι τα δύο γεγονότα είναι μονάχα η τυχαιότητα της σύμπτωσης. Δηλαδή, επί της ουσίας, τίποτα απολύτως. Και όμως, στη συλλογική μας συνείδηση, έτσι όπως, τουλάχιστον, καταγράφεται αυτή στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Μίκης και ο Mad Clip μπήκαν στην παλάντζα. Ποιος είναι ο ένας και ποιος ο άλλος και τι έχει προσφέρει ο ένας και τι ο άλλος και πω πω πω και τς τς τς και πού φτάσαμε και πώς καταντήσαμε και «τι παρακμή, τι παρακμή» – σε θριαμβικό τόνο, η αγαπημένη ατάκα του Αγγελου Παπαδημητρίου. Και μπήκε στη μέση και η πάλη των γενεών και να οι boomers στο στόχαστρο της generation Z και των millennials και να το απαξιωτικό «ok boomer» και να πω κάτι υπέρ του εκλιπόντος τράπερ για να μη το ακούσω και άντε πάλι από την αρχή. …Καλά, είμαστε σοβαροί; Ρητορική, φυσικά, η ερώτηση.