To 2016 στο πλαίσιο των εκπαιδευτικών προγραμμάτων cineΜαθήματα και «Κρήτη – Προφορική Ιστορία» του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων, μια ομάδα παιδιών, εκπαιδευτικών και γονέων συνέθεσαν ένα πολύ ενδιαφέρον ντοκιμαντέρ – αφιέρωμα για το πατρικό σπίτι των Θεοδωράκηδων στον Γαλατά Χανίων. Οπως αναφερόταν στο σπίτι αυτό δεν μεγάλωσαν ούτε ο Μίκης ούτε ο Γιάννης Θεοδωράκης, καθώς οι γονείς τους μετακινούνταν συχνά λόγω των μεταθέσεων του δημόσιου υπαλλήλου πατέρα τους. Ο Μίκης Θεοδωράκης έφτασε εκεί για πρώτη φορά το 1949, όταν απολύθηκε από τη Μακρόνησο και έμεινε για λίγα χρόνια πριν αναχωρήσει στη Γαλλία για να συνεχίσει τις σπουδές του. Φτάνει μάλιστα ως συνθέτης κλασικής μουσικής (στον Γαλατά θα συνθέσει το μπαλέτο «Ελληνική Αποκριά») και κάποια στιγμή μελοποιεί το «Χάθηκα», σε στίχους του Γιάννη Θεοδωράκη. Ο ίδιος ο μουσικοσυνθέτης εμφανιζόταν στο ντοκιμαντέρ από παλαιότερη συνέντευξη, όπου ανέφερε: «Στον Γαλατά έφτασα βαριά άρρωστος. Πάθαινα πολύ συχνά επιληπτικές κρίσεις, θα λέγαμε, οι οποίες κράτησαν δέκα χρόνια. Και όλως παραδόξως τελείωσαν όταν έγραψα τον “Επιτάφιο”».

Ο μουσικοσυνθέτης είχε μιλήσει και στην εκπομπή «Στα άκρα» της κρατικής τηλεόρασης το 2010 αναφέροντας για την πατρική του οικογένεια: «Εχω μία έλλειψη πολύ μεγάλη, μου λείπουν πολύ οι γονείς μου και ο αδελφός μου, γι’ αυτό το τέλος μου θέλω να είναι στον Γαλατά, για να είμαστε όλοι μαζί. Είμαι πολύ υλιστής, δεν πιστεύω ότι θα τους συναντήσω ξανά. Οταν κάποιος είναι νεκρός, είναι πέτρα, δεν είναι τίποτα. Εδώ κάθε ημέρα χάνονται γαλαξίες ολόκληροι. Γεννιούνται γαλαξίες και χάνονται. Ε, μην είμαστε τόσο εγωιστές».