Γνωστό και μη εξαιρετέο και ιδιαιτέρως αγαπητό στο ελληνικό κοινό, το κουαρτέτο από το Λας Βέγκας είναι και πάλι μαζί μας με το πέμπτο άλμπουμ της καριέρας του. Παρόλο που σε αυτό περιέχονται πολλά από τα τυπικά χαρακτηριστικά του αμερικανικού συγκροτήματος – δυνατά κρουστά και συναισθηματισμός -, ο Dan Reynolds και η παρέα του παρουσιάζονται στη νέα τους εργασία ιδιαιτέρως ώριμοι και αυθεντικοί. Ενδεχομένως να βρισκόμαστε μπροστά στην πλέον συναρπαστική και «καθαρτική» στιγμή της καριέρας τους. Σε αντίθεση με αυτά για τα οποία είναι γνωστή η μπάντα, εδώ δεν βρισκόμαστε μπροστά σε μουσική αρένας ή σε κομμάτια που θα γίνουν αμέσως ραδιοφωνικές επιτυχίες. Τρυφερά τραγούδια, κομμάτια που μιλούν για την ψυχική υγεία, τη ζωή και τον θάνατο, τις διαλυμένες σχέσεις συνθέτουν ένα ενδιαφέρον σύνολο. Για να επιτευχθεί αυτή η «καθαρτική» απελευθέρωση, ο Reynolds προσφέρει τις εντονότερες ερμηνείες του ως σήμερα. Ιδιαιτέρως στα κομμάτια «Giants», «Dull Knives» και «Cutthroat» οι φίλοι του ας μην ανησυχήσουν. Δεν έχει σπάσει κάποια φωνητική χορδή του. Ολα λειτουργούν σωστά και όπως πρέπει. Παρά τη σοβαρότητα, το συγκρότημα εξισορροπεί το συνολικό αποτέλεσμα του άλμπουμ με μερικά σχετικά αισιόδοξα κομμάτια που τουλάχιστον μοιάζουν με τα «κλασικά» τους, όπως το «Lonely», το «Monday» και το λαμπερό «Easy Come, Easy Go». «Απλά άσε με να ζήσω την αλήθεια μου» τραγουδούν κάποια στιγμή και εδώ κρύβεται όλη η ουσία του άλμπουμ. Ανεξάρτητα από το πόσο άσχημη και σκληρή μπορεί να είναι η ζωή μας, μπορούμε να προχωρήσουμε προς τη… θεραπεία και την ευτυχία. Το πέμπτο άλμπουμ είναι ένα ακόμη βήμα προς την ωριμότητά τους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή