«Μη με κοιτάς με μάτια βουρκωμένα, μες στην καρδία μου τα ‘χω σφραγισμένα, τα όνειρά μας τα χαμένα. Πρωί πρωί θα σεργιανίσω, θα πάρω δρόμο μακρινό, τους φίλους θα αποχαιρετήσω, θα ξαποστάσω πριν να ρθει το δειλινό. Στο μακρινό ταξίδι που θα πάρω, όταν θα μείνω μόνος με το χάρο, το τελευταίο μου τσιγάρο…»

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή