Φανταστείτε το ελληνικό Συμβούλιο της Επικρατείας να αποφάσιζε ξαφνικά ότι ναι μεν το Σύνταγμά μας κάνει λόγο για δωρεάν παροχή ανώτατης παιδείας, αλλά αυτή δεν περικλείει τους κατοίκους, ας πούμε, της Αθήνας ή μιας περιοχής της. Φανταστείτε επίσης το ιταλικό Συνταγματικό Δικαστήριο να αποφαινόταν ότι ναι μεν ο ιταλικός λαός ψήφισε υπέρ της νομιμοποίησης του διαζυγίου στο δημοψήφισμα του 1974, όμως η ψήφος αυτή δεν ισχύει και το διαζύγιο απαγορεύεται εκ νέου. Ε, αυτά που, δικαίως, δεν μπορείτε να φανταστείτε, τα έκανε πράξη – για την ακρίβεια άρχισε ή ανήγγειλε ότι θα τα κάνει πράξη – το ισχυρότερο δικαστήριο της ισχυρότερης δημοκρατίας του κόσμου, το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ