Η Καμπούλ, η χούντα, η μεταπολίτευση

Με όσα συνέβησαν και συμβαίνουν στο Αφγανιστάν, θυμήθηκα ένα βιβλίο, σχετικά ξεχασμένο σήμερα: «Ο βιβλιοπώλης της Καμπούλ». Είχε κυκλοφορήσει στα ελληνικά το 2003 από τις εκδόσεις Κριτική και ήταν γραμμένο από τη νορβηγέζα (αν θυμάμαι καλά) δημοσιογράφο Osne Seierstad, η οποία είχε ζήσει στην Καμπούλ για ένα διάστημα, εκεί κάπου στη στροφή από τον 20ό στον 21ο αιώνα. Στην Καμπούλ λοιπόν, η Seierstad είχε την ευκαιρία, απ’ ό,τι γράφει, να γνωριστεί με κάποιον ονόματι Σουλτάν Χαν, ο οποίος, μες στον κακό χαμό ενός άλλου κύκλου βίας με πρωταγωνιστές και τότε τους Ταλιμπάν, σε μια πόλη που αντιμετώπιζε ακόμα και προβλήματα ύδρευσης και ηλεκτροδότησης, επέμενε να διατηρεί το βιβλιοπωλείο του. Τι να έχει γίνει, άραγε, ο Σουλτάν Χαν; Να πουλάει ακόμη βιβλία; Αν ναι, μάλλον δυσοίωνο για αυτόν φοβάμαι πως διαγράφεται το μέλλον. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, πως ένας από τους πατριάρχες του ισλάμ, ο χαλίφης Ομάρ, είναι και ο πατέρας της φράσης «Αν τα άλλα βιβλία λένε ό,τι και το Κοράνιο, είναι περιττά. Αν λένε κάτι διαφορετικό, είναι επικίνδυνα». Μπρρρ…