Τους τελευταίους μήνες υπάρχει μια αυξανόμενη ομάδα οικονομικών παρατηρητών που εκφράζουν ανησυχίες για την αύξηση του πληθωρισμού στις Ηνωμένες Πολιτείες. Μεγάλο μέρος των σχολίων αυτών (συμπεριλαμβανομένων και των δικών μου) επικεντρώθηκε στη συνέχιση της πολύ χαλαρής πολιτικής της αμερικανικής Ομοσπονδιακής Τράπεζας ενόψει της αύξησης των τιμών. Παρά την απότομη αύξηση του ρυθμού αύξησης του χρήματος, η κεντρική τράπεζα εξακολουθεί να συμμετέχει σε ένα πρόγραμμα αγοράς περιουσιακών στοιχείων μεγάλης κλίμακας (ύψους 120 δισεκατομμυρίων δολαρίων τον μήνα) και διατηρεί τα επιτόκια σε χαμηλά επίπεδα. Η σημερινή κατάσταση είναι παρόμοια με εκείνη του 2004, όταν ο τότε πρόεδρος της Fed Αλαν Γκρίνσπαν παρατήρησε ότι οι αποδόσεις των δεκαετών κρατικών ταμείων δεν φαίνεται να συνδέονται με τις κινήσεις του επιτοκίου των ομοσπονδιακών κεφαλαίων. Αυτό το χαρακτήρισε «αίνιγμα» («conundrum»), επειδή το πραγματικό βραχυπρόθεσμο επιτόκιο δεν δημιουργούσε τόσο μεγάλη αύξηση στα μακροπρόθεσμα επιτόκια όσο θα περίμενε κανείς με βάση την προηγούμενη εμπειρία. Η ενίσχυση της νομισματικής πολιτικής δεν είχε τόσο μεγάλη επίδραση στα μακροπρόθεσμα επιτόκια όσο είχε σε προηγούμενες περιόδους. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου το επιτόκιο των ομοσπονδιακών κεφαλαίων απέκλινε σημαντικά, όπως συμβαίνει σήμερα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή