Η συζήτηση μετά τις εξαγγελίες στη ΔΕΘ επικεντρώνεται στο αν το καλάθι ήταν μεγάλο ή μικρό παραπέμποντας σε λογικές κυρίαρχες πριν από την κρίση του 2009. Αυτό πιστοποιεί ότι δεν έχουμε διδαχτεί από τις λανθασμένες επιλογές που οδήγησαν τη χώρα στην κρίση εκείνη. Διαπίστωση που πρέπει να μας προβληματίσει καθώς – μετά και την κρίση πανδημίας – το δημόσιο χρέος έχει φτάσει στο 205% του ΑΕΠ ενώ το 2009 ήταν μόλις 127%.Με αυτή τη δυσμενή δημοσιονομική θέση η δημόσια συζήτηση θα έπρεπε να επικεντρωθεί στη σύνδεση των μέτρων με τους μεσοπρόθεσμους στόχους της οικονομικής πολιτικής και την αποτελεσματικότητά τους. Να αξιολογηθεί πώς συνεισφέρουν ώστε σε βάθος δεκαετίας να επιτευχθεί μέσος ετήσιος ρυθμός ανάπτυξης πάνω από 2% – 2,5% και πώς συνδέονται με δεσμεύσεις που έχει αναλάβει η χώρα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή