Ενα, όχι το μόνο τεκμήριο μιας αλαζονείας πνευματικής της νεότερης ελληνικής ζωής, είναι η υποβάθμιση και σχεδόν απαξίωση της λατινικής λογοτεχνίας. Για την ευρωπαϊκή πνευματική και εκπαιδευτική κυρίως ιστορία κλασικές σπουδές είναι ισότιμα η αρχαία ελληνική και η ρωμαϊκή συγγραφική παράδοση. Είχα και παλιότερα προτείνει από αυτές τις στήλες τη διεύρυνση των παραστάσεων των Επιδαυρίων με έργα του Πλαύτου, του Σενέκα και του Τερέντιου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή