Δεν είχε άδικο ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν είπε, στη χθεσινή συνέντευξη Τύπου της ΔΕΘ, πως τις περισσότερες φορές οι πρόωρες εκλογές είναι πολιτικός τακτικισμός. Πρόκειται για πολύ γνώριμη πρακτική, που αξιοποιήθηκε από σχεδόν όλους τους πρωθυπουργούς της Μεταπολίτευσης με στόχο η απερχόμενη κυβέρνηση να ελέγξει τη χρονική στιγμή και άρα το αφήγημα της κάλπης. Μερικές φορές ο τακτικισμός πέτυχε τον σκοπό του και άλλες φορές απορρόφησε κάποιους από τους κραδασμούς της ήττας.

Η πρόθεση του Μητσοτάκη να εξαντλήσει την τετραετία επαναλαμβάνεται συχνά δημοσίως. Εφόσον δεν μείνει μόνο πρόθεση, θα δώσει μια ένεση καλώς εννοούμενης κανονικότητας σε μια χώρα που πριν από την πανδημία την επιζητούσε, σε μια περίοδο που τίποτα δεν είναι κανονικό. Κυρίως όμως είναι σωστή, γιατί θα επιτρέψει έναν πλήρη απολογισμό, βγάζοντας από την εξίσωση το επιχείρημα «δεν προλάβαμε» και επιτρέποντας στους πολίτες να αξιολογήσουν μια ολόκληρη θητεία, μετρώντας πόσες δεσμεύσεις τηρήθηκαν και πόσα λάθη έμειναν αδιόρθωτα. Χωρίς το βάρος της έκτακτης ανάγκης, η αξιολόγηση και της κυβέρνησης, αλλά και της αντιπολίτευσης, γίνεται με ψυχρό αίμα. Επιβάλλει στα κόμματα να ρίξουν μια δεύτερη ματιά στα συνθήματα και στα προγράμματά τους.

Και οι τακτισμοί, κάποια στιγμή, πρέπει να τελειώνουν. Οι εκλογές σε μια δημοκρατία δεν μπορεί να είναι όπλο στα χέρια εκείνου που τις προκηρύσσει. Στην Ευρώπη το έχουν ήδη καταλάβει και οι περισσότερες κυβερνήσεις, στο μέτρο του δυνατού, προσπαθούν να τηρούν τις προκαθορισμένες ημερομηνίες, ακόμα και όταν αυτές δυσκολεύουν τον προεκλογικό αγώνα. Ηρθε η ώρα η ίδια εκλογική σταθερότητα να αρχίσει να εφαρμόζεται και στην Ελλάδα.