Παλιά έβλεπα συχνά ένα όνειρο. Εβλεπα ένα κορίτσι. Είχε τα μαλλιά του κοτσίδες, φορούσε ένα φόρεμα με λουλούδια, κοκάλινα γυαλιά μυωπίας και κρατούσε στην αγκαλιά της μια κούκλα. Δεν είδα ποτέ το πρόσωπό της. Ετρεχε, έτρεχε να προλάβει, δεν ήξερα τι. Γύρω κόσμος πολύς με απρόσωπα πρόσωπα και αυτοί.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή