Η Τουρκία εμμένει στο νεοοθωμανικό όραμα μιας επικράτειας 300 εκατομμυρίων τουρκογενών ή και τουρκοφώνων από τα Βαλκάνια έως το Σινικό Τείχος και από την Κ. Ασία έως και τη Β. Αφρική. Διά στόματος Ερντογάν, κάθε τουρκική παραβίαση εθνικής κυριαρχίας, με στρατιωτική παρουσία (π.χ. Αζερμπαϊτζάν, Λιβύη, Αν. Μεσόγειος, Αφγανιστάν) ή στρατιωτική εισβολή και κατοχή (π.χ. Κύπρος, Συρία, Ιράκ, Ναγκόρνο Καραμπάχ), συνοδευόμενες κατά περίσταση με καταστροφές και εθνοκαθάρσεις, βαπτίζεται ως ειρηνευτική επιχείρηση και επιβεβλημένο καθήκον. Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια αναθεωρητική, επεκτατική πολιτική βασισμένη στη ναζιστικής εμπνεύσεως θεωρία του «ζωτικού χώρου». Στην περίπτωση Ελλάδας και Κύπρου η εν λόγω πολιτική μετουσιώνεται στο δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και σε ολόκληρο το φάσμα των τουρκικών διεκδικήσεων. Το τουρκικό όραμα αποτελεί επιδίωξη ολόκληρου του πολιτικού φάσματος και όχι μόνο του προέδρου Ερντογάν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή