Κέρδος

Ωστόσο, το επίµαχο «λάθος» δεν ήταν το πρώτο «ανάλογο» εκείνου που το έκανε – ενώ οι παροικούντες τη ΝΔ στοιχηµατίζουν πως δεν πρόκειται για το τελευταίο. Το πραγµατικό σφάλµα λοιπόν είναι κυβερνητικό. Η «αδιαπραγµάτευτη πολιτική της κυβέρνησης να διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώµατα» έχει γίνει αρκετές φορές διαπραγµατεύσιµη από το συγκεκριµένο µέλος της συµπολίτευσης. Οπως τότε που δήλωνε από τηλεάµβωνος «βεβαίως µπορούν να πάνε πρόσφυγες στα ξερονήσια. Δεν πρέπει να έχουµε ταµπού». Ή πιο πρόσφατα που καλούσε τον πρόεδρο του Ευρωκοινοβουλίου να πάρει τους αφγανούς πρόσφυγες σπίτι του. Ακόµη κι όταν ξεσπούσε µε αρία αγανάκτηση γιατί «όταν βλέπετε µία σειρά του Νέτφλιξ ο εγκληµατίας είναι ο άντρας ο στρέιτ, ο λευκός!», ενώ «βάζουνε ένα µαύρο να παίζει τον καλό». Γι’ αυτό θυσιάζοντας ελάχιστη από την άνεση που προσφέρει µια πλειοψηφία των 158, ο Πρωθυπουργός θα διεκδικούσε ένα µεγαλύτερο κέρδος: την επαναπροσέγγιση κεντρώων ψηφοφόρων οι οποίοι νιώθουν την ανάγκη αποστασιοποίησης από µια παράταξη που φωνάζει τον συντηρητισµό της. Τώρα, η κυβέρνηση απέκτησε µόνο το πλεονέκτηµα µιας µοµφής προς τον Τσίπρα: πως εκείνος δεν άδειασε ποτέ δηµόσια τον Σφακιανό.