Προκειμένου να ανανεωθεί η εικόνα της φιλελεύθερης δημοκρατίας σε μια εποχή εντεινόμενου αυταρχισμού, η Ευρώπη οφείλει επιτέλους να υπερβεί τα πολιτικά εμπόδια που υπάρχουν στον δρόμο προς τη βαθύτερη οικονομική ολοκλήρωση. Ομως, δεν είναι δουλειά του Εμανουέλ Μακρόν ή του Μάριο Ντράγκι να πείσουν τους Γερμανούς ότι η επένδυση στην Ευρώπη θα τους φέρει μεγάλα κέρδη. Σε τελική ανάλυση, δεν ισχύει ότι η Γερμανία είναι ένας «καθαρός αιμοδότης» της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ναι μεν συνεισφέρουμε μεγαλύτερα ποσά σε σύγκριση με αυτά που λαμβάνουμε με τη μορφή εισφορών, όμως αυτό είναι μόνο η μία πλευρά του νομίσματος. Διότι ως ένα έθνος προσανατολισμένο σε μεγάλο βαθμό στις εξαγωγές, αντλούμε τη μεγαλύτερη υπεραξία από το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/nealaptop.png)
![](/wp-content/themes/whsk_taneagr/common/imgs/neaportrait.png)
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ