Παγιωμένη κλιμάκωση

Τούρκοι αξιωματούχοι, προεξάρχοντος του υπουργού Αμυνας, Ακάρ, εξακολουθούν να έχουν ψηλά στις προτιμήσεις τους την Ελλάδα. Παρά το γεγονός ότι η επικοινωνία σε επίπεδο ηγετών έχει μερικώς αποκατασταθεί και ο Ερντογάν είναι -για τα δεδομένα του – προσεκτικός και μάλλον ήπιος όταν αναφέρεται στη χώρα μας. Γιατί όμως έχουμε μία κατάσταση ελεγχόμενης, αν όχι πλέον εδραιούμενης, κλιμάκωσης από μεριάς της Αγκυρας; Για τρεις κυρίως λόγους. Πρώτον, ο αναθεωρητισμός, όπως και συνδυασμός κεμαλικού και ισλαμικού εθνικισμού, όπως εκφράζεται από την τωρινή κυβέρνηση, βρίσκονται σε έξαρση. Δεύτερον, ο εξοπλισμός της Ελλάδας και ο εκσυγχρονισμός υφιστάμενων συστημάτων και αεροπλάνων έχουν θορυβήσει την Τουρκία. Τρίτον, η επιλογή αναδίπλωσης έναντι της Αιγύπτου, του Ισραήλ και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων απαιτεί επίδειξη δύναμης σε άλλα πεδία (Κύπρος και Ελλάδα) ώστε να μη θεωρηθεί ότι η Αγκυρα βρίσκεται συνολικά σε φάση αδυναμίας. Συνάμα, οι εξελίξεις στο Αφγανιστάν και η προσδοκία ότι ενδέχεται να αποκατασταθούν – έστω και σε κάποιο βαθμό – οι σχέσεις με τις ΗΠΑ χωρίς ιδιαίτερο κόπο τονώνουν την αυτοπεποίθηση της τουρκικής ηγεσίας. Η τελευταία θεωρεί ότι η εκ νέου αναγνώριση της αξίας της στα μάτια των Αμερικανών θα της δώσει τη δυνατότητα για μία μεγάλη διαπραγμάτευση, στην οποία θα ζητήσει ανταλλάγματα και ανοχή.