Ηταν όπως η ανυπομονησία για την πρώτη φορά που θα δεις κάτι. Συνέβη χθες το απόγευμα με τον Ολυμπιακό και την αναμέτρησή του απέναντι στον Ηρακλή. Το ματς ήταν εκτός έδρας, αλλά οι διαφορές δυναμικότητας είναι συνήθως χαώδεις στο ελληνικό μπάσκετ και τέτοια στοιχεία έχουν όλο και μικρότερη σημασία. Πώς κύλησε το παιχνίδι;

Οι Ερυθρόλευκοι έκαναν περίπατο, πήραν με άνεση την πρόκριση στην επόμενη φάση του Κυπέλλου Ελλάδας, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: το ζητούμενο μόνο αυτό δεν ήταν. Ολοι ζητούσαν να διαπιστώνουν πώς θα παίξει ο Ολυμπιακός ύστερα από συνολικά 11 χρόνια. Τόσα συνολικά είχε στο ρόστερ του τον Βασίλη Σπανούλη. Με την πολύ δυνατή έως και καταλυτική επιρροή στην ομάδα και τον τρόπο παιχνιδιού της εντός του παρκέ. Το παραδέχονται άλλωστε και στελέχη του Ολυμπιακού ακόμη και δημοσίως. Δεν θα μπορούσε να συμβεί διαφορετικά – ένας ήταν (και είναι!) ο Σπανούλης. Αλλά η ζωή προχωρεί. Η αθλητική επίσης. Το άνετο πέρασμα στο ραντεβού με τον Ηρακλή μπορεί να σημαίνει πολλά, ίσως όμως και τίποτα. Ο Ολυμπιακός διαθέτει λύσεις και χθες ο νεαποκτηθείς Ντόρσεϊ έδειξε άκρως θετικά δείγματα. Θα μπορούσε κάποιος να υποστηρίξει ότι φέτος περισσεύει ο πλουραλισμός στην επίθεση, ενώ στην άμυνα επιστρέφει το γνωστό πάθος που παρατηρείται στα ματς του Ολυμπιακού. Ας μην κάνουμε προβλέψεις. Καλό είναι όλοι να δείξουν εγκράτεια στις εκτιμήσεις τους. Ο νέος Ολυμπιακός μοιάζει ολότελα διαφορετικός σε σύγκριση με τον προηγούμενο, αυτόν που εμφανιζόταν μέχρι και το περασμένο καλοκαίρι στα παρκέ. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πού θα καταλήξει η σεζόν και αν όλοι οι παίκτες ανταποκριθούν στις προσδοκίες του κοινού. Το σίγουρο είναι πως ο Ολυμπιακός επέστρεψε δυναμικός και φιλόδοξος. Το πρωτάθλημα δεν θα είναι υπόθεση του ενός, πλέον…