«Μερικές φορές νομίζω ότι δουλεύω πολύ επειδή είμαι τεμπέλα»

Αν έπρεπε κάποιος να περιγράψει με λίγες λέξεις τη Μαρίνα Αμπράμοβιτς θα τη χαρακτήριζε τολμηρή και πειθαρχημένη, πρωτοπόρα και στοχοπροσηλωμένη. Μια γυναίκα που κατάφερε να επιβληθεί στο σύστημα της τέχνης, ρισκάροντας και ξαφνιάζοντας κοινό και ειδικούς μέχρι να καθιερωθεί ως η ιέρεια της περφόρμανς, χωρίς όμως ποτέ να επαναπαυθεί στις δάφνες της. Μπορεί άραγε η ανιψιά του Πατριάρχη της Σερβίας, η νεαρή κάποτε γυναίκα που χάρασσε το γυμνό σώμα της δημοσίως και πιο πρόσφατα καθόταν επί ώρες ακίνητη μπροστά στο κοινό προσθέτοντας ακόμη μία ξεχωριστή σελίδα όχι μόνο στο πλούσιο έργο της, αλλά και στην Ιστορία της Τέχνης, να δηλώνει και ευάλωτη; Να παλεύει για να επιβιώσει από μια ερωτική απογοήτευση, τρώγοντας σοκολάτες; Κι ενώ θα αλλάξει 19 προορισμούς σε τέσσερις μήνες για να προλάβει τις παραστάσεις και τα εγκαίνια των εκθέσεών της, να υποστηρίζει πως είναι τεμπέλα;