Ο άνθρωπος που ήταν «πρώτος εκεί»

Τον Αύγουστο του 1938, το αγγλικό περιοδικό «Homes & Gardens», πληροφορημένο πως ο Χίτλερ διέτρεχε τις σελίδες του ενδιαφερόμενος για το περιεχόμενό τους, εξασφάλισε να γίνει δεκτός στην καγκελαρία ένας δημοσιογράφος του, ο οποίος, με πλεονάζουσα δόση θαυμασμού, υπογράμμισε στην ανταπόκρισή του πως ο χορτοφάγος Φύρερ απολάμβανε «μια επιβλητική ποικιλία πιάτων, που έθελγαν την όραση και τη γεύση, έργο του προσωπικού μαγείρου του Αρτουρ Κάννενμπεργκ, ο οποίος έβγαινε από την κουζίνα το δειλινό για να παίξει τραγούδια στο ακορντεόν του». Η πλούσια διατροφή του πληθυσμού αποτελούσε, από το 1933, προτεραιότητα για τον Χίτλερ, εξοργισμένο κατά δήλωσή του από το γεγονός ότι οι Εβραίοι, ενοχλητική μειοψηφία από τραπεζίτες, εμπόρους, μαγαζάτορες, μεταπράτες, διανοουμένους, καλλιτέχνες, αυτοί που, όπως είχε διατυμπανίσει ο ηττημένος Κάιζερ Γουλιέλμος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν η αιτία της κατάρρευσης της Γερμανίας σε εκείνη τη σφαγή, έτρωγαν κατά την όρεξή τους, οπότε, για να μην ταΐζονται τέτοια στόματα «που βρωμούσαν σκόρδο», καλό θα ήταν να εξοριστούν όλοι, έλεγε ο Χίτλερ, στη Μαδαγασκάρη, οι κάτοικοι της οποίας ήταν, είτε έτσι είτε αλλιώς, απόγονοι Ιουδαίων. Σχετική προεργασία είχε αρχίσει σε συνεννόηση με τη φιλοναζιστική κυβέρνηση της Γαλλίας στο Βισύ, δεδομένου ότι η Μαδαγασκάρη ήταν υπό τον έλεγχο της Γαλλίας, αλλά δεν φαινόταν ότι θα τελεσφορούσε.