Κάποια στιγμή πέρυσι, ο Νιλ Φέργκιουσον ζήτησε από τον γιο του να φανταστεί το τέλος του κόσμου. Ο βρετανός ιστορικός περπατούσε με τον εννιάχρονο Τόμας στο ράντσο στη Μοντάνα όπου η οικογένεια βρήκε καταφύγιο τον πρώτο καιρό της πανδημίας. Στη συζήτηση ανέφεραν πυρηνικά δυστυχήματα, εκρήξεις ηφαιστείων και σεισμούς. Στο μυαλό του καθηγητή Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, ενός συντηρητικού και αμφιλεγόμενου συγγραφέα αρκετών βιβλίων, είχε ήδη αρχίσει να γεννιέται η ιδέα. Το βιβλίο που προέκυψε έχει τίτλο «Ολεθρος: Η πολιτική της καταστροφής» («Doom: The Politics of Catastrophe», εκδ. Penguin Press, 2021) και θέμα του τα ίχνη που άφησαν αιώνες δύσκολων εμπειριών με τη μορφή πυρκαγιών, πλημμυρών, λιμών, πολέμων και – φυσικά – επιδημιών. Και φυσικά γεωπολιτικών προειδοποιήσεων – της αναπόφευκτης σύγκρουσης μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή