Η Λίντα Εβαντζελίστα και οι «Γεια σου κουκλάρα μου»

Η Λίντα Εβαντζελίστα υπήρξε η εμπροσθοφυλακή των τοπ μόντελς της δεκαετίας του 1990. Μαζί με τη Σίντι (Κρόφορντ) και τη Ναόμι (Κάμπελ) ήταν τα τρία «χρυσά κορίτσια», τα πιο δυνατά «χαρτιά» της μόδας και της διαφήμισης – όχι ότι αυτές που ακολουθούσαν, μην αρχίσω τώρα να αραδιάζω ονόματα, υπολείπονταν σε αμοιβές και λάμψη. Ηταν η εποχή που η κινηματογραφική παραγωγή περνούσε κρίση ως προς την παραγωγή σταρ ενώ η μουσική βιομηχανία αναπαρήγε ακόμη τα λιμά της Μαντόνα. Ο 20ος αιώνας όμως δεν θα μπορούσε να μας αποχαιρετήσει αδειανός από είδωλα. Η παγκόσμια ευημερία, το επαναλανσάρισμα της μόδας όχι μόνο ως ενδυματολογική πρόταση αλλά ως ατμόσφαιρα και τρόπος ζωής (να θυμηθούμε τι είχε γίνει με το Pret a porter του Ρόμπερτ Αλταν) δημιούργησαν τις συνθήκες ώστε τα μοντέλα να γίνουν οι νέες ντίβες και η Εβαντζελίστα να δηλώνει ότι δεν σηκώνεται από το κρεβάτι για λιγότερα από 10.000 δολάρια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή