Η προηγούμενη φορά που το SPD είχε κερδίσει την πρωτιά ήταν το 2002. Το ποσοστό που πήραν CDU/CSU ήταν το χαμηλότερο από τον Β’ Παγκόσμιο κι έπειτα. Τα ιστορικά στοιχεία έχουν αξία γιατί υπενθυμίζουν πως οι θέσεις που κατέλαβαν δεν ισοδυναμούν με παντοδυναμία τους στη γερμανική πολιτική σκηνή – εξάλλου, μόλις το 49,8% των ψηφοφόρων στήριξε τον παραδοσιακό δικομματισμό της χώρας. Παρ’ όλα αυτά, τόσο ο Σολτς όσο κι ο Λάσετ ισχυρίζονται ότι έχουν τη λαϊκή εντολή για να γίνουν καγκελάριοι, μια κι η διαφορά των κομμάτων τους είναι μόλις 1,6%. Στο αφήγημα του πρώτου ο δεύτερος δεν μπορεί να ηγηθεί μιας κυβέρνησης, αφού οι συντηρητικοί έχουν χάσει 8,9% από τις προηγούμενες εκλογές – άρα το εκλογικό σώμα έχει στείλει σαφές μήνυμα αποδοκιμασίας τους. Στην ανάγνωση του δεύτερου πάλι, μόνο η Ενωση έχει τη δυνατότητα να αποτρέψει μια αριστερή στροφή – επομένως, εφόσον οι Γερμανοί ψήφισαν με κεντρώα κίνητρα, εκείνος αποτελεί το μοναδικό ανάχωμα του Κέντρου. Κι όμως, η επιχειρηματολογία τους φανερώνει πως από την προχθεσινή αναμέτρηση βγήκαν ισχυρότεροι οι μικροί τελικά.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ