Αντελήφθητε τι συμβαίνει εις το λεγόμενον Συνέδριον των Εργατών: Παραμερίσθησαν όλα τα ενδιαφέροντα την εργατικήν τάξιν ζητήματα που έπρεπε να έχουν το προβάδισμα και το συνέδριον καθηλώθη εις την πολιτικήν. Λόγοι και ψηφίσματα διά την εξωτερικήν πολιτικήν, διά την περικοπήν της αμερικανικής βοηθείας, λόγοι και ψηφίσματα και συγχαρητήρια διά την συγκρότησιν της κυβερνήσεως των τριών κομμάτων που «προσέφεραν διά της συνεργασίας εθνικήν υπηρεσίαν» εις τον τόπον, λόγοι και ψηφίσματα διά το ένα ή το άλλο πολιτικόν ζήτημα. Και όταν ήλθεν η σειρά της εργασίας, επίθεσις και κακοποίησις των αντιθέτων. Και όλα αυτά εν ονόματι του συνδικαλισμού, πρωταρχίκη αρχή του οποίου είνε ο εξοβελισμός από τας εργατικάς οργανώσεις της πολιτικής και ο σεβασμός των δημοκρατικών ελευθεριών. Ευτυχώς που παρακολουθούν τας εργασίας του συνεδρίου και ξένοι συνδικαλισταί, ώστε να υπάρχουν αψευδείς μάρτυρες περί του καταντήματος του εργατικού κινήματος υπό την ώθησιν των κομματικών πρακτόρων του Λαϊκού Κόμματος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή