Πριν καν ανοίξουν οι κάλπες στη Γερμανία, το ελληνικό πολιτικό σύστημα είχε αρχίσει τη γερμανολογία. Μια γερμανολογία όμως σαν όλες τις άλλες εγχώριες συζητήσεις για τα μεγάλα γεγονότα που συμβαίνουν εκτός συνόρων, με ροπή δηλαδή στην ελληνοποίηση. Παρότι η πολιτική είναι ένα απ’ τα κατ’ εξοχήν επαγγέλματα που συναρτώνται σχεδόν απόλυτα με το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο ασκούνται, οι ντόπιοι επαγγελματίες του αναζητούσαν ομοιότητες με τους πρωταγωνιστές των γερμανικών εκλογών και τις τάσεις που καθόρισαν το αποτέλεσμά τους – ενώ συνεχίζουν να ψάχνουν αναλογίες και τώρα που έχουν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις για τον συνασπισμό που θα κυβερνήσει. Ετσι, ο συριζαίος αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου επικαλέστηκε το αναλογικό σύστημα της πλουσιότερης χώρας της ΕΕ, που οδηγεί σε κυβερνήσεις συνεργασίας, για να επικρίνει τους πολιτικούς του αντιπάλους, οι οποίοι «προσπαθούν να μας πείσουν ότι είναι καταστροφή η αναλογική και οι κυβερνήσεις συνεργασίας». Εχει δίκιο, το γερμανικό εκλογικό σύστημα είναι αναλογικό και σε πολλά ευρωπαϊκά κράτη σχηματίζονται πολυκομματικές κυβερνήσεις. Αυτό, όμως, καθιστά τα μοντέλα που εισηγείται εύκολα εφαρμόσιμα εδώ;
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ