Εχει σαφώς ενδιαφέρον, και ηθικό και κοινωνικό και ψυχολογικό, το φαινόμενο που απασχολεί τον τελευταίο καιρό και το δημόσιο και το ατομικό ενδιαφέρον. Οι γυναικοκτονίες, όπως τείνει να αποδεχθεί τον όρο η επικαιρότητα. Αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για συζυγοκτονίες, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμες ή συντροφικές σχέσεις ανδρός και γυναικός. Βεβαίως το σημαίνον είναι πως τα θύματα είναι κυρίως οι γυναίκες – σύντροφοι, με θύτες τους άνδρες. Επεσαν πολλοί να αναγάγουν το φαινόμενο σε πολιτικά αίτια, οικονομικά, αδιέξοδα, ανεργία, ακόμα και θρησκευτικά. Σαφώς, αν ερευνήσει κανείς σε βάθος, ίσως και να παρατηρήσει στην αφετηρία και τέτοιου είδους αίτια. Αλλά κυρίως και παγίως το κυρίαρχο αίτιο είναι η ζήλεια. Και η ζήλεια είναι ένα βαθιά ριζωμένο στην ανθρώπινη ιστορία αίτιο. Αν ψάξει κανείς στις ρίζες της ανθρώπινης αφήγησης ο πρώτος μαρτυρούμενος από τις Γραφές φόνος στην αρχή της ανθρώπινης συμβίωσης έγινε από τον Κάιν και ήταν φόνος φθόνου και ζήλειας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή