NON PAPER

Ο σκληρός (θεατρικός) χειμώνας του 2012 – 13

Αντε με το καλό, μετά από ενάμισι χρόνο σιωπής ανοίγουν σιγά σιγά τα χειμερινά θέατρα, ανακοινώνονται πρεμιέρες και ρεπερτόρια με την ελπίδα να πάνε όλα καλά, η σεζόν να εξελιχθεί ομαλά, να μην ξαναζήσουμε τους μήνες της απομόνωσης. Και να έχουν ηθοποιοί και σκηνοθέτες δουλειά διότι η αεργία βλάπτει σοβαρά την ψυχική υγεία. Δημιουργεί εμμονές και καλλιεργεί ιδεοληψίες. Από την άλλη, το #Metoo στο ελληνικό θέατρο (που δεν ξέρω αν έχει τελειώσει ακόμη ή μονάχα για λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά) θα κριθεί στο μέλλον και στα δικαστήρια, θα ξεχωρίσει αμνούς από ερίφια και στις δύο πλευρές και, μακάρι, να φέρει μια ουσιαστική κάθαρση που θα κάνει τις συνθήκες καλύτερες και δεν θα περιοριστεί σε ανταλλαγή τοξικοτήτων και απωθημένων. Αυτά όμως θα τα δούμε στο άμεσο ή απώτερο μέλλον.