Οι ερμηνείες της ελληνογαλλικής συμφωνίας

Η σημαντική για τα ελληνικά συμφέροντα συμφωνία με τη Γαλλία αλλάζει τα γεωπολιτικά δεδομένα στη θάλασσα με την υπεροπλία που προσφέρει η αγορά των τεχνολογικά υπερσύγχρονων φρεγατών. Παράλληλα και με τη ρήτρα της αμοιβαίας αμυντικής συνδρομής ενισχύονται τόσο η ασφάλεια όσο και η αποτρεπτική ισχύς της Ελλάδας. Η ρήτρα αυτή προβλέπεται σε πολλές όμοιες συμφωνίες, μάλιστα το ίδιο απαντάται και στη συμφωνία στρατηγικής σχέσης για την ασφάλεια και άμυνα μεταξύ Ελλάδας και Γαλλίας της 28ης Σεπτεμβρίου 2021. Το κάθε ένα συμβαλλόμενο κράτος αναλαμβάνει να προστρέχει σε αμυντική υποστήριξη του άλλου, όταν αυτό κατά την κοινή αντίληψη δέχεται ένοπλη επίθεση κατά της εδαφικής επικράτειάς του από τρίτο κράτος. Η αμυντική αυτή συνδρομή υπαγορεύεται και προσδιορίζεται από τους όρους άσκησης του δικαιώματος νόμιμης άμυνας, σύμφωνα με το άρθρο 51 του Χάρτη/ΗΕ. Οπως ορίζεται στον Χάρτη, η άσκηση νόμιμης άμυνας προϋποθέτει ένοπλη επίθεση όταν έχει συμβεί (when an armed attack occurs). Παραδοσιακά η άμυνα είναι συνυφασμένη με την αποκατάσταση της εδαφικής κυριαρχίας και ακεραιότητας. Στο άρθρο 2 της συμφωνίας, το οποίο είναι στο επίκεντρο του δημοσίου διαλόγου, η συλλογική άμυνα περιορίζεται σε ένοπλες επιθέσεις κατά του εδάφους/επικράτειας του ενός, υπέρ του οποίου θα ασκηθεί.