To φθινόπωρο 2008 είχα την ευκαιρία μιας μακράς συνομιλίας με τον Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν (Επιθεώρηση Politique Internationale, τεύχος 121) με την ευκαιρία ενός αφιερώματος για τον ρόλο του Κωνσταντίνου Καραμανλή στην οικοδόμηση της Ενωμένης Ευρώπης. Λίγο πριν από τον αποχαιρετισμό μας, τον ρώτησα: «Τι πρέπει να κάνουν οι έλληνες πολιτικοί για να διακριθούν στην Ευρώπη;». Απάντησε χωρίς περιστροφές: «Να συνδυάζουν τα ελληνικά συμφέροντα με τα ευρωπαϊκά, ώστε να ενισχύεται η πορεία της Ενωσης». Αυτό ακριβώς έκανε ο Κυριάκος Μητσοτάκης δράττοντας την ευκαιρία που δημιουργήθηκε από μια, ούτως ή άλλως, απαραίτητη αναβάθμιση του στρατιωτικού εξοπλισμού της χώρας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή