Τον τίτλο που ταιριάζει στις γερμανικές εκλογές τον έχει δώσει ο Σαίξπηρ: «Πολύ κακό για το τίποτα». Γιατί αυτό είναι το εξαγόμενό τους, με όποιο κυβερνητικό σχήμα κι αν κατέληγαν οι μετεκλογικές διαβουλεύσεις των κομμάτων. Φυσικά, αυτό το γνωρίζαμε εδώ και πολύ καιρό: ότι η πολιτική που ασκείται από τη Γερμανία στην Ευρώπη δεν είναι ιδεολογική, δεν έχει να κάνει με τις διαφορές των κομμάτων εξουσίας, ή και αυτών που ανέρχονται σταδιακά σε τέτοιο ρόλο. Εχει να κάνει με τη γερμανική ηγεμονία. Και είναι μία απολύτως εθνική πολιτική. Που ουδείς την έθιξε και ουδείς θα τη θίξει στο, ορατό τουλάχιστον, μέλλον. Και κάθε ενδεχόμενο σενάριο που παρήγαγαν οι φετινές κάλπες κατέληγε εκεί νομοτελειακά και απαρέγκλιτα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή