Ελλάδα – Τουρκία: ολική ανατροπή στον συσχετισμό δυνάμεων

Τα τελευταία δέκα χρόνια η ψαλίδα ανάμεσα στις ελληνικές και τουρκικές ένοπλες δυνάμεις άρχισε να ανοίγει επικίνδυνα. Η οικονομική κρίση οδήγησε σε μείωση του ελληνικού αμυντικού προϋπολογισμού και τερματισμό του εξοπλιστικού προγράμματος. Η ενστικτώδης αντίδραση των Γενικών Επιτελείων των τριών Κλάδων ήταν να αυξηθεί σημαντικά, την περίοδο 2010-2015, ο αριθμός των στρατιωτικών ασκήσεων στον ελλαδικό χώρο. Ωστόσο, η περικοπή μισθών και η έλλειψη ανταλλακτικών δημιουργούσαν την εικόνα ενός στρατεύματος που βρίσκεται σε κρίση. Η σύλληψη και η κράτηση των δύο ελλήνων στρατιωτικών το 2018 έπληξε ακόμα περισσότερο το κύρος των Ενόπλων Δυνάμεων.  Αντίθετα με την Αθήνα που βούλιαζε στην πολιτικοοικονομική της κρίση, η Αγκυρα συνέχισε να ενισχύει ποικιλοτρόπως τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις. Η γειτονική χώρα επένδυσε σημαντικά κεφάλαια στη δική της αμυντική βιομηχανία για να αποκτήσει μεγαλύτερη αυτάρκεια στην παραγωγή αμυντικού εξοπλισμού. Με αυτόν τον τρόπο, η Τουρκία εξελίχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους κατασκευαστές μη επανδρωμένων αεροσκαφών στον κόσμο. Ταυτόχρονα, οι επεμβάσεις στη Μέση Ανατολή χάρισαν πολύτιμες εμπειρίες στον τουρκικό στρατό που απέκτησε μια πρωτοφανή αυτοπεποίθηση.