Νέες ισορροπίες για τον Σούπερ Μάριο

Μπορεί κανείς να αντλήσει πανεθνικά συμπεράσματα από τοπικές εκλογές; Συνήθως, στις ευρωπαϊκές δημοκρατίες, οι νικητές των τελευταίων διαβεβαιώνουν πως ο θρίαμβός τους έχει πανεθνική αξία ενώ οι ηττημένοι προσπαθούν να επιβάλουν την αντίθετη ανάγνωση. Στην περίπτωση της Ιταλίας, βέβαια, όλο το πολιτικό φάσμα, από την Αριστερά μέχρι την Ακροδεξιά, επέμενε προκαταβολικά ότι οι εκλογές που πραγματοποιήθηκαν χθες και προχθές στους 1.192 από τους συνολικά 8.000 δήμους της χώρας δεν ήταν παρά τοπικές αναμετρήσεις, ότι τα αποτελέσματά τους έχουν πεπερασμένη σημασία και ότι δεν πρόκειται να επηρεάσουν τις πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης Ντράγκι, που συνασπίζει σχεδόν όλα τα ιταλικά κόμματα πλην του νεοφασιστικού Αδέλφια της Ιταλίας. Εστω κι έτσι, ωστόσο, δύσκολα μπορεί να περάσει απαρατήρητη η νίκη της Κεντροαριστεράς, από τον πρώτο κιόλας γύρο, στο Μιλάνο, τη Νάπολι και την Μπολόνια, ή το ουσιαστικό προβάδισμα που διατηρεί εν όψει του δεύτερου γύρου στη Ρώμη και στο Τορίνο. Δύσκολα επίσης μπορούν να αφήσουν οι εκλογές αυτές ανεπηρέαστους τους συσχετισμούς των δυνάμεων, άρα και τις ισορροπίες, στους κόλπους της κυβέρνησης του Μάριο Ντράγκι.