Η ζωή χωρίς τον Μαρκ

Οπως σε κάθε αρχή, όλα πήγαιναν καλά – τι υπέροχο συναίσθημα να μη χρειάζεται να σκρολάρεις στο Facebook ή στο Instagram φοβούμενος πως κάτι θα χάσεις, να μην περιμένεις την ειδοποίηση ενός προσωπικού μηνύματος που με μαθηματική ακρίβεια θα σου αποσπάσει την προσοχή. Ακόμα κι αν ήθελες να μπεις στους λογαριασμούς σου, ακόμα κι αν ανοιγόκλεισες το Wi-Fi βρίζοντας τον πάροχο δικτύου που τσάμπα προσπαθούσε να εξηγήσει στο τηλέφωνο πως το πρόβλημα δεν βρισκόταν στις ελληνικές συνδέσεις αλλά στα κεντρικά της Καλιφόρνιας. Πάει, αυτό ήταν. Δεν μπορούσε να γίνει τίποτα, μέχρι κάποιος να σηκώσει το σύστημα στις ΗΠΑ. Μα καλά, κανείς δεν σκέφτηκε να βαρέσει λίγο τον σέρβερ από πάνω να πάρει μπρος;