Το κλείσιμο της υπόθεσης του μονοπωλίου της ΔΕΗ στον λιγνίτη, που είχε απασχολήσει το Eυρωπαϊκό Δικαστήριο με την καταδίκη της Ελλάδας, φέρνουν διατάξεις του νομοσχεδίου του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας που κατατέθηκε στη Βουλή και αφορά την ενσωμάτωση κοινοτικών οδηγιών για την ενεργειακή αποδοτικότητα.

Ο φάκελος, γνωστός και ως «anti-trust», μπαίνει στο αρχείο, καθώς θεσπίζεται η υποχρέωση της ΔΕΗ να προχωρεί στην πώληση ανά τρίμηνο συγκεκριμένων ποσοτήτων προθεσμιακών προϊόντων ηλεκτρικής ενέργειας. Με τον τρόπο αυτόν αξιοποιείται και ενισχύεται η προθεσμιακή αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Στο ίδιο πλαίσιο, καθορίζεται η απαιτούμενη καθαρή θέση πωλητή, ανά τριμηνιαίο προϊόν, την οποία οφείλει να διατηρεί η ΔΕΗ καθ’ όλη τη διάρκεια της περιόδου ισχύος των δεσμεύσεων.

Η εφαρμογή του διαρθρωτικού μέτρου για την υπόθεση COMP/AT.38700 διαφέρει σημαντικά από την εφαρμογή του διαρθρωτικού μέτρου της πώλησης προθεσμιακών προϊόντων ηλεκτρικής ενέργειας μέσω των δημοπρασιών τύπου NOME. Αρχικά, η υπόθεση εκμετάλλευσης των δικαιωμάτων για την εξόρυξη λιγνίτη αφορά καταδικαστικές αποφάσεις των ευρωπαϊκών δικαστηρίων και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ενώ οι δημοπρασίες NOME σχεδιάστηκαν και υλοποιήθηκαν στο πλαίσιο των μνημονιακών υποχρεώσεων της χώρας.