Κοινωνική Ακροδεξιά

Λίγο μετά τη Μεταπολίτευση, ο Βασίλης Βασιλικός βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη μετά τα πολύχρονα ταξίδια του ανά την Ευρώπη και την Αμερική και ζήτησε πληροφορία μέσα από το αμάξι του από έναν θαμώνα καφενείου για έναν δρόμο. Καθώς έβαζε μπρος, συνειδητοποίησε πως ο τύπος που τον είχε βοηθήσει ήταν ο Γκοτζαμάνης. Ενας εκ των δραστών της δολοφονίας του αγωνιστή και βουλευτή συνεργαζόμενου με την ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη. Ο μεγάλος μας συγγραφέας δεν έκανε λάθος. Λίγες ημέρες μετά εξάλλου, του επιβεβαίωσε πως ήταν αυτός, ο πολύπειρος δημοσιογράφος Δημήτρης Γουσίδης. Τι ακραίο! Ο παρακρατικός που σκιαγράφησε στο περίφημο «Ζ» του ο Βασιλικός είχε επανέλθει στην καθημερινότητά του, σύχναζε στο καφενείο του, ήταν έξω. Την ιστορία μας την είχε διηγηθεί παλιότερα ο Βασιλικός, παρόντος του συγγραφέα Θανάση Νιάρχου και του εικαστικού Ντίνου Πετράτου. Από την μέρα που μας το είπε δεν μου έφυγε απ’ τον νου. Παράξενα. Πικρά. Οι παλιότεροι θυμούνται επίσης τον έτερο παρακρατικό της συγκλονιστικής δολοφονίας Εμμανουηλίδη, επίσης έξω. Στα καφενεία της Θεσσαλονίκης, ερείπιο και φάντασμα μιας εποχής που η δημοκρατία δεν ήταν δεδομένη και που το παρακράτος έμοιαζε καλά σφηνωμένο στα σωθικά της.