Στίγμα

Αυξάνει ταυτόχρονα την πιθανότητα ασύμμετρων απειλών εδώ «διότι οι τζιχαντιστές δεν δρουν μόνο στην περιοχή τους». Παράλληλα όμως, σαν συνεχιστής του πατριωτικού ΠΑΣΟΚ – ή έστω εταίρος του Ανεξάρτητου Ελληνα -, καυτηρίασε και την αδυναμία της ελληνογαλλικής συμφωνίας να προστατεύσει τα «κυριαρχικά μας δικαιώματα», φέρνοντας ως παράδειγμα τι θα συνέβαινε αν εκείνη ίσχυε όταν το «Ορούτς Ρέις» τα «παραβίαζε» στο Καστελλόριζο. Η τακτική δεν είναι πρωτόγνωρη. Ο ΣΥΡΙΖΑ στα λοκντάουν ήταν και με τους ιδιοκτήτες μπαρ και με όσους ανησυχούσαν για το μέγεθος της διασποράς του ιού χωρίς σκληρά υγειονομικά πρωτόκολλα. Ζητούσε αυστηροποίηση των μέτρων διαλαλώντας συνάμα τη στήριξή του στους νέους που στοχοποιούνται και καταπιέζονται. Μέχρι πρόσφατα δήλωνε υπέρ των εμβολιασμών, αλλά άφηνε έναν πρώην αναπληρωτή υπουργό Υγείας του να αμφισβητεί τα εμβόλια από το πληκτρολόγιό του. Τα παραδείγματα του διπολισμού του είναι αρκετά. Για την ακρίβεια, είναι τόσο πολλά – και τα δημοσκοπικά τους οφέλη τόσο πενιχρά – που επιβεβαιώνουν πια πως για τη συριζαϊκή επιμονή σε μια αντιπολιτευτική μέθοδο που δεν αποδίδει ευθύνεται η δυσκολία του κόμματος να βρει ξεκάθαρο στίγμα.