Ποια είναι η ενδεδειγμένη στάση απέναντι στην Ακροδεξιά; Πώς πρέπει να στέκεται κανείς απέναντι στις προκλήσεις και τις επιθέσεις της, τα ψέματα που τόσο πρόθυμα προσφέρει στους πολίτες εκείνους που αναζητούν αποδιοπομπαίους τράγους; Το μακρινό 1887, με αφορμή, τότε, τον διαβόητο αντισημίτη δημοσιογράφο και συγγραφέα Εντουάρ Ντριμόν, ο γάλλος αρχαιολόγος, νομικός και βουλευτής (του αριστερού Ρεπουμπλικανικού Μπλοκ) Τεοντόρ Ρεϊνάκ είχε προκρίνει «τη σιωπή της απαξίωσης». Μία τακτική αρκετά παρόμοια υιοθέτησε έναν αιώνα αργότερα η συντριπτική πλειοψηφία των φιλελεύθερων γάλλων βουλευτών (και των δημοσιογράφων) απέναντι στον Ζαν-Μαρί Λεπέν. Η σοκαριστική πρόκρισή του στον δεύτερο γύρο των προεδρικών εκλογών του 2002 επιβεβαίωσε την παταγώδη αποτυχία της. Μία αποτυχία δεδομένη πια εν έτει 2021 στη Γαλλία, και εκτός αυτής, μέσα στην οχλοβοή των σόσιαλ μίντια και των τηλεοπτικών δικτύων συνεχούς ενημέρωσης.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή