Κλιματική αλλαγή και ασφάλιση φυσικών καταστροφών

Τα τελευταία 40 χρόνια οι ζημιές από φυσικές καταστροφές ανήλθαν στα 4 τρισεκατομμύρια δολάρια, εκ των οποίων τα 2,9 τρισ. προκλήθηκαν από κινδύνους που οφείλονται στην κλιματική αλλαγή (καταιγίδες, πλημμύρες, χαλάζι και δασικές πυρκαγιές), και το 1,1 τρισ. οφείλονται σε σεισμούς και τσουνάμι. Οι αποζημιώσεις των ασφαλιστικών αγορών ανήλθαν στο 30% των συνολικών ζημιών, ενώ οι ανασφάλιστες ζημιές αποτελούν το 70% των συνολικών ζημιών. Το έλλειμμα ασφαλιστικής κάλυψης διευρύνεται συνεχώς λόγω της αστικοποίησης, της συσσώρευσης και συγκέντρωσης αξιών, καθώς και της προϊούσας κλιματικής αλλαγής. Το έλλειμμα αυτό είναι μικρότερο στις αναπτυγμένες χώρες (κατά μέσο όρο 60%) σε σχέση με τις αναπτυσσόμενες χώρες, όπου οι ανασφάλιστες ζημιές ανέρχονται κατά μέσο όρο στο 94% των συνολικών ζημιών. Για την περίοδο 2020-2040, οι εκτιμήσεις των αναμενόμενων ζημιών για την Ευρώπη βασίζονται στο σενάριο ότι η μέση θερμοκρασία του πλανήτη θα αυξηθεί κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου. Οι κυριότεροι κίνδυνοι που θα προκύψουν από την κλιματική αλλαγή είναι: κυκλώνες, πλημμύρες, δασικές πυρκαγιές, και καταιγίδες. Για τον αναπτυγμένο κόσμο, η αύξηση στις μέσες αναμενόμενες ζημιές θα αυξηθεί από 30% έως 63% μέχρι το 2040. Για τις μεγάλες χώρες της Ευρώπης (Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Γερμανία), η αύξηση θα ανέλθει μεταξύ 90% και 120%, ενώ για τις υπόλοιπες χώρες η μεσοσταθμική αύξηση θα είναι μεταξύ 19% και 22%. Ενδεικτικά σημειώνεται ότι οι δασικές πυρκαγιές ήταν μόλις το 2% των συνολικών φυσικών καταστροφών πριν από το 2016, ενώ έκτοτε έχουν ανέλθει στο 12%. Και το ερώτημα είναι τι μπορεί να γίνει για να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο της δραστικής αύξησης των φυσικών καταστροφών που θα προκληθούν στις επόμενες δεκαετίες λόγω της κλιματικής αλλαγής. Οι απαντήσεις της επιστήμης της διαχείρισης των κινδύνων (Risk Management) είναι δύο: πρόληψη και ασφάλιση.