Tρίτη βράδυ, λίγο μετά τις οκτώ. Εχει ήδη νυχτώσει ενώ το φθινόπωρο κάνει πλέον αισθητή τη μελαγχολική παρουσία του. Μαζεμένοι στο σπίτι και το τηλέφωνο στο κινητό μου χτυπάει. Η συσκευή μου δεν έχει καλό σήμα εκεί μου μένω και μόλις διαπιστώνω ότι είναι η Αριάδνη, τρέχω να βγω στο μπαλκόνι για να μη χάσω την κλήση της:

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή