Από την Πατησίων, από το ύψος της ΑΣΟΕΕ (νυν Οικονομικού Πανεπιστημίου) και πίσω, η Ακρόπολη δεν διακρινόταν. Η αιθαλομίχλη κοβόταν με το μαχαίρι. Μιλάμε για ένα γκριζοκίτρινο σύννεφο από καυσαέρια και αναθυμιάσεις, που στρογγυλοκαθόταν πάνω από την πόλη και έφερνε τσούξιμο στα μάτια, δύσπνοια, ποιος ξέρει τι άλλο μακροπρόθεσμα. Τις μέρες ιδίως με λαμπρή λιακάδα η κατάσταση γινόταν αφόρητη. Αλλά και όποτε έβρεχε, σκεφτόσουν με συγκρατημένο τρόμο ότι όλη εκείνη η χημεία έπεφτε επάνω στο κεφάλι σου. Αθήνα, τέλη δεκαετίας ’70.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή