Το όνομά του δεν είναι Μποντ

O Τζέιμς Μποντ αποτελεί έναν από τους ελάχιστους μύθους του 20ού αιώνα που επιβιώνει ακμαίος και στον 21ο αιώνα. Αναμφίβολα υπεύθυνος γι’ αυτό είναι ο Ντάνιελ Κρεγκ από το 2006 μέχρι σήμερα. Πέρα από το αθάνατο του πασίγνωστου ήρωα, που τόσο έχει σημειολογηθεί στο πλαίσιο της δημοφιλούς κουλτούρας (από τον Ουμπέρτο Εκο μεταξύ άλλων), η εκδοχή του Τζέιμς Μποντ που παρακολουθούμε την τελευταία 15ετία έχει σοβαρές αλλαγές από την κινηματογραφική εικονολογία που παράχθηκε γι’ αυτόν τις προηγούμενες δεκαετίες. Για πολλούς η εκδοχή του Κρεγκ είναι πολύ πιο κοντά στις επιδιώξεις του Ιαν Φλέμινγκ, αφού παρουσιάζει έναν πολύ πιο γήινο, γεμάτο συναισθήματα, αντιφάσεις και αδυναμίες ήρωα. Οπως όλοι αυτοί που βλέπουμε στις σειρές της HBO ή στους σκοτεινούς σούπερ ήρωες της DC. Ενα πρότυπο ανδρικού ηρωισμού αρκετά μακριά από αυτό που φιλοτεχνήθηκε από τις τρεις άλλες πολύ σημαντικές φυσιογνωμίες που ενσάρκωσαν τον πράκτορα 007 στο παρελθόν: Σον Κόνερι, Ρότζερ Μουρ, Πιρς Μπρόσναν. Αν και όλοι τους είχαν σημαντικές διαφορές μεταξύ τους, όλοι με τον έναν ή τον άλλον τρόπο υπηρέτησαν το πρότυπο ενός ακαταμάχητου σύγχρονου (με τη βοήθεια της τεχνολογίας του κυρίου Q) πολεμιστή και εραστή.