Με τη νίκη επί της Γεωργίας στο Μπατούμι η εθνική ομάδα μάς ανάγκασε να βγάλουμε τα κομπιουτεράκια. Και από τους υπολογισμούς προκύπτουν χονδρικά και χωρίς πολλές κουραστικές αναλύσεις τα εξής: Η ισοπαλία και πολύ περισσότερο η ήττα στον αποψινό αγώνα με τη Σουηδία στη Στοκχόλμη αφήνουν πρακτικά την ελληνική ομάδα έξω από το κόλπο της πρόκρισης στο Μουντιάλ.

Η Εθνική δεν ευνοείται σε καμία ισοβαθμία με Ισπανία και Σουηδία, διότι έχει χειρότερο συντελεστή τερμάτων και από τις δύο (αυτό είναι το πρώτο κριτήριο σε περίπτωση ισοβαθμίας και όχι οι βαθμοί στους μεταξύ τους αγώνες), ενώ δεν σκοράρει και πολύ, έτσι κι αλλιώς, ώστε να καλύψει το χάντικαπ. Αρα, αν δεν νικήσει απόψε, θα πρέπει στη συνέχεια όχι μόνο να πάρει τα δύο εναπομείναντα παιχνίδια στην έδρα της με Ισπανία και Κόσοβο (όρος απαράβατος), αλλά ταυτόχρονα να χάσει και η Σουηδία στη Γεωργία ώστε να ελπίζει ότι μπορεί να πάρει τη δεύτερη θέση που οδηγεί στα πλέι οφ. Την πρώτη θα πρέπει να την ξεχάσει.

Αντίθετα, αν νικήσει απόψε στη Στοκχόλμη, η Εθνική γίνεται αφεντικό του εαυτού της. Η πρόκριση στο Μουντιάλ θα βρίσκεται πλέον στα δικά της χέρια. Αν νικήσει στα δύο τελευταία παιχνίδια της, θα φτάσει τους 18 βαθμούς. Εκεί δεν θα μπορεί να φτάσει η Ισπανία, παρά μόνο η Σουηδία, αλλά κι αυτή για να τα καταφέρει θα πρέπει να κερδίσει μέσα στη Σεβίλλη την τελευταία αγωνιστική. Οπερ σημαίνει ότι σε ένα τέτοιο σενάριο η ελληνική ομάδα γίνεται το μεγάλο φαβορί για την πρώτη θέση και το απευθείας εισιτήριο για το Κατάρ, ενώ στη χειρότερη περίπτωση θα παίξει στα πλέι οφ. Τρίτη αποκλείεται να μείνει.

Θα αναρωτηθείτε τώρα. Δικαιούμαστε να ελπίζουμε ότι η Εθνική θα νικήσει την Ισπανία στις 11 Νοεμβρίου στο ΟΑΚΑ; Γιατί όχι; Σε 90 λεπτά αγώνα όλα μπορεί να γίνουν. Η ιστορία της εθνικής μας ομάδας το έχει αποδείξει αυτό. Και οι σημερινοί διεθνείς δείχνουν πλέον να το πιστεύουν κόντρα στην γκρίνια και τη δυσπιστία όλων ημών των απέξω…