Η αναμονή πήρε δεκαετίες. Ομως η Ελλάδα βρήκε επιτέλους τον δρόμο και τη θέση της στη Δύση. Παρατεταμένες επικίνδυνες παιδικές «ασθένειες», όπως ο αντιαμερικανισμός, εξέλιπαν οριστικά. Και εδώ πρέπει, για λόγους ιστορικής εντιμότητας, να αναγνωριστεί η συμβολή της «Αριστεράς»: μια κυβέρνηση που ξεπέρασε τις αφετηρίες της και εξελίχθηκε γρήγορα σε έναν από τους θερμότερους έμπρακτους θιασώτες της ατλαντικής Ελλάδας. Αυτό ήταν κομβικό: καλώς ή κακώς, με την τόσο μακρά και στρεβλή μεταπολεμική εξέλιξη της γεωπολιτικής κατεύθυνσης της Ελλάδας, ήταν απαραίτητο να συνομολογήσει κάποτε και η «Αριστερά» τη διόρθωση αυτής της εθνικά καταστρεπτικής τροχιάς.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή