Οι δύο γλώσσες

Μακάρι να ήταν μόνο δύο, δυστυχώς είναι πάρα πολλές οι «γλώσσες» που χρησιμοποιεί ένας και μόνος άνθρωπος. Αλλη είναι η γλώσσα που θα χρησιμοποιήσεις όταν σε καλέσει ο προϊστάμενος της Εφορίας για να διευθετήσεις λογής εκκρεμότητές σου, άλλη είναι η γλώσσα αν συμβεί να σου πιάσει την κουβέντα ο ιερέας στο σχόλασμα της θείας λειτουργίας, σαφέστατα μια τρίτη γλώσσα θα μπει σε λειτουργία όταν στην «ουρά» ενός λεωφορείου θα σε σπρώξουν ώστε για ελάχιστα εκατοστά να βρεθεί κανείς πλησιέστερα στην πόρτα. Και αυτό, όσο και αν φαίνεται κάτι φυσιολογικό, είναι κατά βάθος ολέθριο γιατί σε κάνει να φαντάζεσαι πως τόσο καλύτερα μπορείς να συνεννοηθείς με τον οποιονδήποτε τόσο περισσότερο στενεύεις τον ορίζοντα της γλώσσας, σύμφωνα με τις ανάγκες και τους όρους της κάθε συγκεκριμένης προφορικής δοσοληψίας.