Στη συζήτηση γύρω από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις έχει ανακύψει ως ζήτημα που χρήζει ερμηνείας το γεγονός ότι η όποια αναπόφευκτη φθορά της κυβέρνησης δεν συνδυάζεται με ανάλογη ενίσχυση της αντιπολίτευσης, με αποτέλεσμα ο πολιτικός συσχετισμός να φαντάζει κατά βάση αμετάβλητος. Δεν θέλω να αναφερθώ τόσο στα ποικίλα μεθοδολογικά προβλήματα που ανακύπτουν μέσα από ένα «κλασικό» μοντέλο έρευνας της κοινής γνώμης που εντοπίζει εύκολα τις «τάσεις» που αποτυπώνουν την κυριαρχία ενός αφηγήματος αλλά δύσκολα τις δυναμικές που μπορεί να το υπονομεύσουν – και που δεν μπορούν εύκολα να χωρέσουν στις κλασικές ερωτήσεις για τη γενική «θετική» ή «αρνητική» γνώμη -, παρότι πρέπει να μας απασχολήσει το γεγονός ότι από τη στιγμή που η έρευνα της κοινής γνώμης είναι ένα από τα μέσα που τελικά την επηρεάζουν (εφόσον διαμορφώνουν πλευρές της δημόσιας συζήτησης) τα μεθοδολογικά ερωτήματα γίνονται και πολιτικά προβλήματα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή