Νομιμοποιείται, άρα, κανείς να εικάσει ότι το αντίστοιχο του σοσιαλδημοκρατικού pasokification έχει ήδη ξεκινήσει για την ευρωπαϊκή Κεντροδεξιά – ή έστω πως το ενδεχόμενο μιας εκλογικής μοίρας ανάλογης με εκείνη του άλλου πυλώνα του ευρωοικοδομήματος δεν είναι απίθανο. Σύμφωνα με την οπτική γωνία ορισμένων μελών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, το πρόβλημα είναι σοβαρότερο απ’ ό,τι υπονοούν οι αποτυχίες σε Γερμανία και Αυστρία, αφού ανά την Ευρώπη κινδυνεύουν – όπως έχει δείξει η πρόσφατη εμπειρία αρκετών εκλογικών αναμετρήσεων – από διαρροές ψηφοφόρων και προς την Ακροδεξιά και προς τα κεντρώα κόμματα σαν τους Πράσινους. Αν και είναι νωρίς για να εκτιμηθούν όλες οι αιτίες της πτώσης τους, υπάρχουν δύο στις οποίες ίσως συμφωνούν κι οι ίδιοι – τουλάχιστον σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες. Πρώτον, πολλές φορές παγιδεύτηκαν στην ατζέντα των ακραίων δεξιών τρομάζοντας τους μετριοπαθείς εκλογείς. Και δεύτερον, εξίσου συχνά εμφανίστηκαν όσο λιγότερο προοδευτικοί γίνεται ώστε να μην απωθήσουν την παραδοσιακή τους βάση. Επεσαν, δηλαδή, θύματα τόσο της επιτυχίας τους να γίνουν ασαφείς όσο και της αποτυχίας τους να εκμοντερνιστούν.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ